4 Haziran 2014 Çarşamba

DÖNÜŞ

Siyah, lastikli defterin içinde koca bir evren
Her hissi içine alıp hisse dönüştüren bir evren
Benden hisleri anlatmamı isteyen bir evren
Böyle bir evrenden sonra İstanbul ağır geliyor
Böyle bir evrenden sonra beni tükürükleriyle karşılıyor İstanbul
Başka evrenlerde ağlıyor olarak algılanıyor
Kilometreler çoğalıyor
Kilometreler haftaya aynı gün daha da çoğalacak
Boş koltuklar arayacağım ağlamak için şehirlerarası otobüslerde
Alt katı mobilyacı olan binalar gibiyim
6.4’le bilemedin 7.2’lerde yıkılmaya müsait
Kendimden tiksinmek için daha çok vesikalık çektirmem gerek
Ya da daha uzun yaşamak bu ülkede.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder