Klişe olacak ama yıllardır söylendiği gibi “futbol halkların afyonudur”
Ve ekleyeyim:
... özellikle de üçüncü ve daha altı dünya ülkelerinin.
Bugüne kadar Türkiye'de hiçbir meşhur futbol kulübünün ve futbolcunun toplumun gerçekliğini algıladığını ya da bu yönde cümleler kurduğunu görmedim. Milyonlarca insan arasından mikrofon uzatılma imkanına erişeceksin ve kurduğun cümleler "önümüzdeki maçlara bakacağız, hakem şöyleydi-böyleydi" v.b şeyler olacak. Futbol kulüpleri ve futbolcular sistemin dişlisidir. Maalesef burdan bir Socrates, bir Cantona çıkmaz. Buradan, kadınların nasıl doğum yapacağını dikte eden pankart taşıyanlar çıkar anca.
Ülkenin büyükleri olarak anılan kulüpler ise aslında ne kadar aciz, zavallı ve küçük olduklarını gösterdi tüm bu son dönemde yaşanan haksızlıklar, hukuksuzluklar, adaletsizlikler, hakların ve özgürlüklerin gasp edilmesi, faşizanlık v.b. olumsuzluklar karşısında hiçbir şey olmuyormuş gibi davranarak.
Sadece son dönem değil; geçmişte de üç maymunu oynuyordu bu kulüpler. Şimdilik “bana dokunmayan bin yaşasıncılık, aman ağzımızın tadı kaçmasıncılık” oynaya dursun bu kulüpler ama önlerinde aslında büyük bir tehlike var. Avrupa ve diğer uluslararası müsabakalardan men edilme tehlikesi. Yarın-öbür gün tıpkı Rusya'ya yapıldığı gibi bir yaptırım uygulanırsa Türk kulüplerine de şaşırmam. Çünkü ülkede yaşanan-uygulanan rejim dışarıdan da görülüyor ve bu rejim endüstriyelleşen futbol için bir defo yaratır. Özellikle de insan hakları konusunda Avrupa'nın tutumu ve tarzı belli iken. Gerçi dışarıdan nasıl göründüğünden ziyade bizim içeriden nasıl gördüğümüz daha mühim. Ve gözüken şey tam bir rezalet.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder